Wie is wie? Jan Willem en Sarah
Maandelijks interviewen twee Dwarsverbanders elkaar. Ze krijgen de kans om elkaar die ene prangende vraag te stellen die altijd maar blijf liggen. In de vorige edities van Wie is Wie leerden we Alexander en Giulia , en Hanneke en Eric al kennen. Het volgende duo kwam naar ons terug van hun reizen uit het noorden en zuiden, en interviewden elkaar voor deze zomereditie van Wie-is-Wie.
Het is juli en 2024 zit er al voor de helft op. De zomer brengt voor sommige mensen reislust met zich mee, terwijl anderen juist in eigen land genieten van het mooie weer. Maar twee Dwarsverbanders hadden zoveel reislust dat ze de zomervakantie niet wilden afwachten! Onze Sarah is vier maanden weggeweest om met haar gezin door Marokko, Spanje en Frankrijk te reizen met de camper. Onze nieuwe secretaris Jan Willem ging juist de andere kant op, en heeft vorige maand een lange tocht door Noorwegen gemaakt.
Sarah: “Je bent nu een jaartje bestuurslid van Dwarsverband, en sinds mei secretaris. Wat betekent dat voor jou?”
Jan Willem: “Al mijn hele leven draag ik bij aan wat ik noem ‘de publieke zaak’. Het marktdenken in de wereld en de regelzucht van de overheid (ook al doet die overheid veel goede dingen) zijn erg dominant. Ik vind dat belangrijk om daar een tegenwicht tegen te bieden. Als bestuurslid bij Dwarsverband kan ik iets betekenen voor Utrechters die samen een plek creëren en onderhouden en zo de gemeenschap versterken. Die Utrechters en die plekken zijn nodig!”
Jan Willem: “Jij werkt al vanaf het begin bij Dwarsverband. Wat vind jij nu het leukste en het spannendste in je werk?”
Sarah: “Het leukste vind ik het contact met onze leden, met al die eigenwijze en betrokken Utrechters die zich inzetten om een plek te creëren in een wijk waar mensen zich thuis voelen en gezien. Ik vind het mooi dat onze vereniging zelf ook een gemeenschap is geworden, waar leden elkaar helpen en steunen en we echt samen sterker staan. Het is spannend om te helpen bij conflicten – die er natuurlijk ook soms zijn. En gesprekken met de politiek over de positie van zelfbeheer en financiën. Wel leuk spannend hoor. Ik vind echt dat ik een van de leukste banen heb die er bestaan.”
Sarah: “Toevallig hebben wij elkaar lang geleden al één keer eerder ontmoet. Wat kan je nog herinneren van onze eerste ontmoeting? Hij staat mij nog levendig bij.”
Jan Willem: “Ik werkte bij een adviesbureau en dan heb je soms tijdelijk extra mensen nodig. De club Jonge Honden, waar jij bij hoorde, vond ik een sympathieke club, met kwaliteit. En jij bevestigde dat beeld! Ik herinner mij een prettig gesprek. Het leidde helaas niet tot een vervolg. Tot nu.”
Sarah: “Ja, ik herinner me een leuk gesprek maar ook onhandigheid van mijn kant. Het was een van mijn eerste ‘acquisitie’ gesprekken, maar ik was niet heel erg bezig met opdrachten binnenhalen, maar meer met inhoudelijk me oriënteren wat ik allemaal leuk vond.”
Jan Willem: “Welke interesses heb je naast werk en gezin? Heb je een ‘guilty pleasure’?”
Sarah: Oeh een quilty pleasure. Als er chocolade voor mijn neus ligt dan eet ik alles op. Ik zorg er dus over het algemeen voor dat ik dat niet in huis heb. Ik houd erg van buiten zijn, kamperen, zwemmen, wandelen. En ook erg van fietsen, net als jij.
Sarah: “Jij bent net terug van een mooie fietsreis in Noorwegen. Houd je meer van berg op of berg af fietsen?”
Jan Willem: Berg op fietsen is het leukst, mits niet te steil. Dan kun je ook rustig rondkijken. Boven aan gekomen heb je de voldoening van het uitzicht en je prestatie. Berg af is wel lekker, maar je moet toch vooral op de weg letten. Vallen is geen pretje!
Sarah: ja, dat vind ik ook! Rustig, in een lekkere cadans naar boven en dan het gevoel van moe maar tevreden op de top staan. Oh, ik krijg er nu helemaal zin in.
Jan Willem: “Je bent met je hele gezin een paar maanden naar Marokko geweest. Wat heeft het meeste indruk op je gemaakt?”
Sarah: De gastvrijheid en het prachtige, onherbergzame landschap van de bergen in de Hoge Atlas. En de tijd. Ik vond het echt een cadeau om zoveel tijd met mijn lief en kinderen te hebben, zonder dat er allemaal dingen ‘moeten’. Ik heb echt genoten!
Sarah: “Ben je op de fiets in Noorwegen ook buurthuizen of speeltuinen tegengekomen?”
Jan Willem: “Wel wat openbare speeltuinen of dorpshuizen, maar ik of die door bewoners werden beheerd weet ik niet. Noren zijn nogal gesloten, dus veel info krijg je niet. Ik vermoed dat de overheid hier veel regelt, het is een rijk land.”
