Het gezicht van… Alexander en Giulia

Maandelijks interviewen twee Dwarsverbanders elkaar. Ze krijgen de kans om elkaar die ene prangende vraag te stellen die altijd maar blijf liggen.

In deze eerste editie interviewen twee collega’s van Bureau Dwarsverband elkaar. Stagiair Giulia vraagd onze speeltuinexpert Alexander het hemd van het lijf. En Alexander op zijn buurt vraagt Giulia naar haar expertise: gemeenschapsvorming. Maar het gesprek gaat gelukkig niet alléén over werk!

Giulia: “Alexander, wat was jouw favoriete spelletje toen je kind was?
Alexander: “Ik ben van kleins af aan voetbalgek. Als klein kind elke dag op straat en op het voetbalveld te vinden. In de auto op vakanties was ik urenlang zoet met Tetris (en natuurlijk op de parkeerplaats weer even de bal erbij). en die van jou?”

Giulia: “mijn favoriete spel toen ik kind was waren lego en caboban!”

Alexander: “Giulia, jij komt oorspronkelijk uit Italië. Wat zou je uit Italië naar Nederland willen halen? En wat zou je van Nederland naar Italië willen brengen?

Giulia: “De bergen, vrienden en de flexibiliteit van de mensen zou ik wel van Italië naar hier willen halen. Van Nederland naar Italië zou ik graag het vermogen willen overbrengen om van de tijd te genieten en ruimte voor jezelf te creëren, direct ‘nee’ te kunnen zeggen en anderen hun gang te laten gaan. “

Giulia: “Alexander, jij ondersteunt de Dwarsverband speeltuinen. Welke vind jíj nou het gezelligst?“
Alexander: “als speeltuinmaker bij Sportspeeltuin Abstede zou ik zeggen, bij ons 🙂 Maar er zijn zoveel mooie en leuke plekken! Ik vind speeltuin Bankaplein altijd wel heel gezellig.”

Alexander: “jij doet een hbo-master Community Development. Wat haal jij uit die studie?”

Giulia: “Ik vind het belangrijk om te bouwen aan een duurzame en inclusieve sociale samenleving. De master in community development richt zich op het verbeteren van participatie. Ook staat het versterken van sociale en culturele omstandigheden binnen lokale gemeenschappen centraal. Het delen van ervaringen en het bouwen van bruggen en relaties tussen individuen en groepen is voor mij fundamenteel. Ik denk dat de enige manier om deel uit te maken van een verandering is door je mouwen op te stropen en actie te ondernemen, niet achterover te zitten en te klagen.”

Alexander: “Over ‘niet achterover zitten’ gesproken, heb jij eigenlijk een bucketlist?”
Giulia: “Oh ja! Ik zou heel graag wandelen op de perito moreno in chili, en de naurora in de lofoten te zien. En gaan hiken in tibet! Ook zou ik heel graag live six nation italie-irland kijken. En jij?”

Alexander: “ Op mijn bucketlist staat Lionel Messi nog eens te zien spelen. In combinatie met een bezoek aan een vriend in Miami, strand en voetbal.”

Giulia: “Ik heb nog één vraag: als je met één historische figuur zou mogen dineren, wie zou dat dan zijn? En met welke beroemdheid die nog leeft?
Alexander: “Dineren met Vincent van Gogh, dat lijkt me wat. Met Johan Cruijff als ober, want ik kan niet kiezen tussen die twee en Johan Cruijff zou dan toch zo vrij zijn om even aan te schuiven. Vincent van Gogh vanwege zijn bijzondere kunst, maar toch ook vooral door zijn persoonlijkheid. Cruijff, was een kunstenaar op het veld, maar kon zich ook kunstig verwoorden. Wat zou ik van ze kunnen leren?

En van beroemdheden die nog leven zou ik wel willen dineren met David Attenborough. Volgens mij kent iedereen hem wel. Ik ben altijd gefascineerd geweest door jungles en stranden. Prachtig figuur en voor altijd verbonden met de natuur.”